به من بهمن

همیشه بهمن برایم بدترین ماه بود در بهترین فصل زندگیم یعنی زمستان.همیشه با آمدن بهمن  

خاطرم پر میشد از خاطرات بدی که در این ماه گذشته بود..خاطراتی که از گفتن که هیچ از  نگفتنش هم پشتم میلرزید.اما اینبار انگار بهمن برای من ماهیست به زیبایی ماه شب چهارده.باری اینبار انگار عروج آسمانی اسطوره همیشگی من در بهمن افتاده است و نیز میلاد خوشحال کننده نوه اش.میلادی که تلخی محاصره 3 ساله را از کام همه زدود.اینبار بهمن بهاریست به تنهایی در این زمستان بازار دنیا که تمام ریشه ها را خشکانده اند, تمام محبت ها را خریده اند وتمام تمامیت ما ازدست رفته است...ولی انگار باز هم ترس من از بهمن باقیست.