سلام

و باز نیمه شعبان رسید ومن به نیمه راه نرسیده بریده ام...

بریده ام در این پر پیچ و خم راه های زندگی که بندگی را از یاد برده ام...

. 

. 

.

و باز نیمه شعبان رسید ومن به نیمه راه نرسیده بریده ام...

بریده ام در این پر پیچ و خم راه های زندگی که بندگی را از یاد برده ام...

چشمم میبیند نه تورا ،نه برای تو...

قلمم مینویسد نه برای تو نه نام تورا...

 وبازکه باز می نگرم به مسیرم میبینم که گرد وخاک گناهانم،گذشته ام را نیز تیره و تار کرده است،حالم را زار کرده است وباز نمیدانم که این آمدنم نشان از یاد تو بودنم است یا....

مولا جان...نه،مهدی جان...نه،پدر مهربانم میدانم که میدانی بارها دانسته یا ندانسته رفته ام...اما اینبار دوباره برگشته ام پس سلام،که نام اوست...سلام.....آخر این پاراگراف را هم نمی بندم که مبادا خداحافظی کرده باشم......

 

سلامت را نمی خواهند پاسخ گفت
سرها در گریبان است
کسی سر بر نیارد کرد پاسخ گفتن و دیدار یاران را
نگه جز پیش پا را دید ، نتواند
که ره تاریک و لغزان است
وگر دست محبت سوی کس یازی
 به اکراه آورد دست از بغل بیرون
 که سرما سخت سوزان است (اخوان)