حسرت توبه

ماه ها بود گناه می کرد و دیگر کاری عادی شده بود برایش.خدایش طی یک حادثه ای یک نشانه نشانش داد و او خجالت کشید.کاغدی  نوشت"او تورا می بیند" وآن را رو سقف بالای تختش زد که هر گاه بخوابد فراموش نکند آنچه گذشته را.ماهها گذشت.دیگر آن کاغذ ونوشته هم  چیزی عادی شده بود برایش.دوباره همان گناه را کرد.روی تختش دراز کشید.چشمش که به کاغذ افتاد از کلمه او خجالت کشید واز تورا میبیند شرم.فهمید که باز هم نشانه ای در کار است.حتی پس از گناه.با بغض وچشمانی خیس ودستانی آلوده به گناه وتصمیمی که شاید اینبار انجامش دهد قلم را برداشت ونوشت:ماه ها بود گناه میکرد ودیگر کاری عادی شده بود برایش.....