دلشدگان به سر شدند, مرحمتی نگار من
گره فکنده ای به یک,کرشمه ای به کار من
تمام این رَه دراز , به شوق روی تو گذشت
سرابِ این کویر مشو, به زردیه بهار من
امید هر نفس تویی,در پسِ پیش و پَس تویی
بهانه هوس تویی , در دل بی قرار من
گذشته ام زبال و پر,لاف اَناالحَق است مرا
منصور این زمانه ام , ببین تو سر به دار من
تبعیدِ در خودم ولی , تویی مرا منیّتم
من چه کسم که بیکسم؟تویی که هستی یار من
مجنون کویت گشته ام,مسحور خویت گشته ام
مستور بویت گشته ام , مر حمتی نگار من...
مرحمتی نگار من...
بهار 91
مرحمتی نگار من ...
دلنشین و زیبا ....
عالی بود ....
من چه کسم که بی کسم ؟!